อย่างไรก็ตาม สิ่งสำคัญมากที่ต้องเน้นย้ำว่าสิ่งเหล่านี้คือฟอสซิลไดโนเสาร์ที่แท้จริงในยุคแรกสุดที่นักบรรพชีวินวิทยารู้จัก อาจมีฟอสซิลไดโนเสาร์อายุมากอยู่รอบๆ แต่ยังไม่ถูกค้นพบ ด้วยเหตุนี้ ไดโนเสาร์ตัวจริงตัวแรกอาจเกิดขึ้นจริงในช่วงระหว่าง 240 ถึง 235 ล้านปีก่อน ไดโนเสาร์มีหลากหลายประเภทกับสัตว์เลื้อยคลานซึ่งมีขาสั้น 4 ขา เนื่องจากขายาวกว่า และบางตัวยังเปลี่ยนให้มีขาที่ยาวกว่าเพียง 2 ขาบนพื้นและขาที่สั้นกว่ามาก 2 ขาซึ่งดูเหมือนแขน

สำหรับหลายๆ คน หอศิลป์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติเป็นสถานที่ที่กระตุ้นให้เกิดการค้นพบ เสนอวัตถุประสงค์ และให้ความหวัง ผู้คนบอกเราว่าพวกเขา ‘ยังรู้สึกตัวสั่นเมื่อเดินผ่านประตูหน้า’ และขอบคุณเราที่สร้างแรงบันดาลใจให้กับนักวิจัยรุ่นต่อไป เพื่อชดเชยความเสียหายที่เราทำจริงและปกป้องอนาคต เราต้องการความเชี่ยวชาญที่มาจากการสำรวจทางคลินิก

เขาวิเคราะห์ฟอสซิลเหล่านี้อีกครั้ง โดยมองหาคุณลักษณะที่สามารถให้แนวคิดเกี่ยวกับวิธีการจัดหมวดหมู่ของฟอสซิลเหล่านี้ การดำเนินการวิเคราะห์นี้ผ่านสูตรที่ค้นหาความเชื่อมโยงระหว่างสปีชีส์ ทำให้บารอนเกิดความคิดสุดท้ายว่าจำเป็นต้องเขียนลำดับวงศ์ตระกูลไดโนเสาร์ใหม่อย่างมีนัยสำคัญ Naish และ Barrett เปิดเผยการค้นพบใหม่ล่าสุดเกี่ยวกับองค์ประกอบ พฤติกรรม พัฒนาการ และวิถีชีวิตของไดโนเสาร์โดยใช้การศึกษาวิจัยทางวิทยาศาสตร์ล่าสุด ด้วยการแสดงให้เห็นว่าไดโนเสาร์รอดชีวิตจากการสิ้นสุดยุคครีเทเชียสครั้งใหญ่ได้อย่างไร ผู้เขียนยังแสดงให้เห็นว่าพวกมันยังคงอยู่ร่วมกับเราทุกวันนี้ได้อย่างไร ผู้ให้สัมภาษณ์คนอื่นๆ สร้างความขบขันให้กับนักวิจัยด้วยเรื่องราวของกอริลลาและวาฬสีน้ำเงินขนาดมหึมาที่ถูกสร้างขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1930 ซึ่งเป็นเรื่องโปรดของพิพิธภัณฑ์

ฟันของพวกมันเทียบได้กับฟันของ Megalosaurus bucklandii ที่ตั้งอยู่ในอ็อกซ์ฟอร์ดเชียร์ เชื่อกันว่าเต่าทะเลรุ่นแรกๆ ปรากฏตัวขึ้นจริงตลอดยุคจูราสสิก แต่เต่าทะเลเริ่มมีการพัฒนาจนกระทั่งถึงยุคครีเทเชียสเมื่อ 100 ล้านปีก่อน เต่ายุคก่อนประวัติศาสตร์อยู่ร่วมกับไดโนเสาร์จนกระทั่งสูญพันธุ์ไปเมื่อ 65 ล้านปีก่อน เต่าเหล่านี้เป็นของกลุ่มสัตว์เลื้อยคลานโบราณที่เรียกว่า Archelon ซึ่งเรียกอย่างใกล้ชิดเกี่ยวกับเต่าทะเลมะเฟืองที่เราเห็นในปัจจุบัน เสียงฮัมยังมีชีวิตอยู่และแสบเมื่อไดโนเสาร์ท่องโลก!

การค้นหาฟอสซิลบนแนวชายฝั่งจูราสสิก

ในช่วงต้นยุคไทรแอสซิก แผ่นดินจำนวนมากบนโลกถูกบรรจุอยู่ในทวีปเดียวที่เรียกว่า แพงเจีย ซึ่งโดยทั่วไปมีอากาศอบอุ่นและแห้ง สนามหญ้ายังไม่ได้พัฒนา และพื้นดินก็ปกคลุมไปด้วยต้นสนและเฟิร์น พร้อมด้วยสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำสี่ขา สัตว์เลื้อยคลาน และสิ่งมีชีวิตต่างๆ ทะเลมีทั้งปะการัง หนอน ปลา สิ่งมีชีวิตที่มีเปลือก เช่น แอมโมไนต์ และยังมีสัตว์เลื้อยคลานในทะเล เช่น เต่า และเพลซิโอซอร์ [3a]

‘ ทำไมคุณหรือฉัน หรือบุคคลใดๆ ที่เราเข้าใจ ไม่เคยพบกระดูกเลย?

ทีมงานเปรียบเทียบการออกแบบคอมพิวเตอร์ของปัญหาสภาพภูมิอากาศระหว่างประเทศสมัยโบราณ เช่น อุณหภูมิและฝน กับข้อมูลเกี่ยวกับตำแหน่งต่างๆ ของไดโนเสาร์ที่ดึงมาจากแหล่งข้อมูล เช่น แหล่งข้อมูลบรรพชีวินวิทยา พวกเขาแสดงให้เห็นว่าซอโรพอดและสัตว์เลี้ยงที่มีลักษณะคล้ายซอโรพอดที่มีหางยาว คอ และหัวเล็ก เป็นเรื่องราวความสำเร็จที่หนีไม่พ้นของระยะเวลาการพัฒนาอันปั่นป่วนได้อย่างไร จนถึงปี 2017 ผู้เยี่ยมชมที่มาถึงแกลเลอรีธรรมชาติจะได้เห็นการออกแบบไดโนเสาร์ไดโพลโดคัสขนาดใหญ่ในล็อบบี้ทางเข้า

อย่างไรก็ตาม ไดโนเสาร์ไม่ได้เป็นเพียงสัตว์ที่อยู่ในยุคก่อนเท่านั้น พวกเขาใช้แนวคิดเกี่ยวกับการทำงานของวิวัฒนาการตลอดจนวิธีที่โลกเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ฟอสซิลไดโนเสาร์ใหม่ๆ แต่ละตัวที่เราพบ ไม่ว่าจะเป็นรอยเท้าบนเกาะสกายหรือนกฟอสซิลในประเทศจีน เป็นแนวคิดที่ช่วยให้ภาพวิวัฒนาการของไดโนเสาร์สมบูรณ์ ที่จริงแล้ว พื้นหลังของโลกมีการยุติมวลหลายครั้ง แต่การยุติมวลครั้งใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นเมื่อ 65 ล้านปีก่อนในช่วงปลายยุคครีเทเชียส โดยมีการสูญพันธุ์ประมาณร้อยละ 70 ของมวลทั้งหมด แนวคิดหนึ่งที่ว่าทำไมไดโนเสาร์ถึงมีจำนวนลดลงก่อนเหตุการณ์สูญพันธุ์คือการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ สิ่งที่เราเข้าใจเกี่ยวกับอาณาจักรไดโนเสาร์นั้นได้มาจากการดูบันทึกฟอสซิลเป็นหลัก และสร้างภาพว่าในบางกรณีสิ่งมีชีวิตที่ดุร้ายแต่มักจะอ่อนโยนนั้นมีลักษณะอย่างไร

เช่นเดียวกับที่กล่าวมา คุณไม่สามารถมองเห็นพวกมันเป็นระบบโครงกระดูกได้ พวกมันเป็นเพียงกระดูกประเภทต่างๆ ครูบาร์เร็ตต์เป็นนักวิชาการด้านการเดินทางในการทัวร์อาร์เจนตินาในเดือนตุลาคม 2022 ซึ่งจัดโดย Last Frontiers โดยเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรม Alumni Travel กลุ่มนี้จะไปที่ปาตาโกเนียและซานฮวน (อาร์เจนตินาทางตะวันตกเฉียงเหนือ) ซึ่งเป็นสถานที่ค้นพบฟอสซิลไดโนเสาร์ที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังถูกค้นพบ เขาเป็นนักสื่อสารด้านวิทยาศาสตร์ที่กระตือรือร้น และเป็นปัจจัยหลักในการนำเสนอข่าวที่เกี่ยวข้องกับไดโนเสาร์ในสื่อต่างๆ ล่าสุดในซีรีส์ Globe of Wonder ของ Network 5 การครองราชย์ของไดโนเสาร์กินเวลานานกว่า 150 ล้านปี ในระหว่างนั้นพวกมันได้กำจัดการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่อาจถึงแก่ชีวิตไปมากมาย การเอาชีวิตรอดจากระดับน้ำที่เปลี่ยนแปลง การระเบิดของภูเขาไฟที่รุนแรง รวมถึงระดับอุณหภูมิที่ร้อน อาณาจักรไดโนเสาร์ได้เติบโตและครองโลก

นิทรรศการที่ไม่สามารถย้อนกลับได้อื่นๆ มากมายที่พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติ

หลังจากนั้นมีการสร้างทฤษฎีขึ้นจากรายละเอียดนี้โดยใช้กฎแห่งฟิสิกส์ และความเข้าใจที่มีอยู่ของเราเกี่ยวกับพฤติกรรมทางร่างกายและจิตใจของสัตว์ Aepyornithidae หรือที่รู้จักในชื่อ ‘นกช้าง’ อาจเจริญก้าวหน้าในเวลาเดียวกัน พวกมันมีขนาดพอๆ กับนกสยองขวัญ และเชื่อกันว่าหายไปจริงๆ ในช่วงปลายศตวรรษที่ 17 [20]

พืชฟอสซิลซึ่งเป็นจุดแข็งเพิ่มเติมของคอลเลกชันของเรา ยังปรากฏบนหน้าจอเพิ่มเติมที่นี่เพื่อเสนอคำแนะนำเกี่ยวกับสิ่งที่ไดโนเสาร์อาจเห็นและสิ่งที่พวกเขากิน คุณจะต้องไม่พลาดสไปโนซอรัสที่น่าตื่นตาตื่นใจยาวเจ็ดเมตรหรือโมซาซอร์ตัวใหญ่ที่เกิดขึ้นจากน้ำ! กำเนิดไดโนเสาร์ จะสร้างความตื่นเต้นให้กับครอบครัว อิฐของเล่น รวมถึงผู้ที่ชื่นชอบไดโนเสาร์ด้วย ” น่าทึ่งมาก! เราไปที่นั่นกับลูกๆ 2 คน บริเวณนี้เต็มไปด้วยหินประเภทต่างๆ ที่เจ้าของจากทั่วทุกมุมโลกสะสมไว้ คุ้มค่าแก่การไปเยี่ยมชม เป็นสถานที่ที่น่าสนใจอย่างยิ่ง … “.